Yağmurda Koşan mı, Yoksa Yürüyen mi Daha Az Islanır?

Herkes hayatında bir kez de olsa şemsiyesi olmadan yağmura yakalanmış olabilir.  Yağmur yavaş yağsa da hızlı yağsa da içgüdüsel olarak ıslanmamak için koşarız. Peki yağmurda az ıslanmak için koşmak mı iyidir, yoksa yürümek mi? Hadi bunu bilimsel olarak açıklayalım.

Peki hızımızı arttırmak daha az ıslanmamızı sağlar mı? Basit bir model oluşturduğumuzda bize çarpan su miktarı hızımıza bağlı mıdır? Ya da A noktasından B noktasına giderken bize isabet eden yağmur miktarınız minimize etmek için ideal bir hız var mı?

Senaryoyu basit tutarak konuyu biraz açalım. Yağmurun eşit ve dikey olarak yağdığını hayal edin. Vücudunuzu iki yüzeye ayırabiliriz: dikey olanlar (önünüz ve arkanız) ve yatay olanlar (başınız ve omuzlarınız).

Yağmurda ilerlerken, kişinin vücudu gibi dikey yüzeyler hız arttıkça daha fazla yağmur damlasına maruz kalacaktır. Yürüyen kişinin bakış açısından, damlalar kendi yürüme hızına eşit bir yatay hızla, bir açıyla düşüyor gibi görünür.

Daha hızlı yürümek saniyede daha fazla damlayla karşılaşmak anlamına gelirken, yağmurda geçirilen süreyi de azaltır. Sonuç olarak, iki etki birbirini dengeler: birim zamanda daha fazla damla, ancak toplamda yağmurda daha az zaman.

Yürüyen hareketsizken, yağmur sadece yatay yüzeylere düşer – başın ve omuzların üstü. Yürüyen kişi hareket etmeye başladığında, önüne düşecek olan yağmur damlalarını alırken, şimdi arkasına düşen damlaları kaçırır. Bu bir denge yaratır ve sonuçta, yürüme hızından bağımsız olarak yatay yüzeylerde alınan yağmur miktarı değişmeden kalır.

Ancak, daha hızlı yürümek yağmurda geçirilen toplam süreyi azalttığından, yatay yüzeylerde toplanan toplam su miktarı daha az olacaktır.

Sonuç olarak, yağmurda yürürken hızınızı arttırmak iyi bir fikirdir

Yağmurda Hızlı Yürümek Daha Az Islanmanıza Neden Olacaktır

Matematiksel bir yaklaşımdan hoşlananlar için, işte bir döküm:

ρ birim hacim başına düşen damla sayısını, a ise bunların dikey hızını göstersin. Sh’yi bireyin yatay yüzey alanı (örneğin baş ve omuzlar) ve Sv’yi dikey yüzey alanı (örneğin vücut) olarak göstereceğiz.

Siz hareketsiz dururken yağmur sadece yatay yüzeye düşer, Sh. Bu, bu alanlardan alacağınız su miktarıdır.

Yağmur dikey olarak düşse bile, v hızıyla hareket eden bir yürüyüşçünün perspektifinden, damlaların yörüngesinin açısı hızınıza bağlı olarak eğik bir şekilde düşüyor gibi görünür.

Bir T süresi boyunca, bir yağmur damlası aT kadar bir mesafe kat eder. Bu nedenle, daha kısa bir mesafe içindeki tüm yağmur damlaları yüzeye ulaşacaktır: bunlar, tabanı Sh ve yüksekliği aT olan bir silindirin içindeki damlalardır, bu da şunu verir:

ρ.Sh.a.T.

Gördüğümüz gibi, ilerledikçe, damlalar a hızı ve v hızının bileşiminden kaynaklanan eğik bir hızla hareket ediyor gibi görünmektedir. v hızı yatay ve dolayısıyla Sh’ye paralel olduğundan, Sh’ye ulaşan damla sayısı değişmeden kalır. Ancak, Sv yüzeyine ulaşan damla sayısı – daha önce yürüteç hareketsizken sıfırdı – şimdi artmıştır.

Bu, taban alanı Sv ve uzunluğu v.T olan yatay bir silindirin içerdiği damla sayısına eşittir. Bu uzunluk, damlaların bu zaman aralığında kat ettiği yatay mesafeyi temsil eder.

İnsan toplamda şu ifade ile verilen sayıda damla alır:

ρ.(Sh.a + Sv.v). T

Şimdi yürüyüşçünün yağmura maruz kaldığı zaman aralığını hesaba katmamız gerekiyor. Sabit v hızıyla d mesafesini kat ediyorsanız, yürümek için harcadığınız zaman d/v’dir. Bunu denklemin içine yerleştirirsek, karşılaştığınız toplam su miktarı

ρ.(Sh.a + Sv.v). d/v = ρ.(Sh.a/v + Sv). d

Bu denklem bize iki önemli bilgi verir:

• Ne kadar hızlı hareket ederseniz, başımıza ve omuzlarımıza o kadar az su çarpar.
• Vücudunuzun dikey kısmına çarpan su, hızdan bağımsız olarak aynı kalır, çünkü yağmurda geçirilen daha kısa süre, saniyede daha fazla yağmur damlasıyla karşılaşarak dengelenir.

Özetle: Yağmura yakalandığınızda öne eğilmek ve hızlı hareket etmek iyi bir fikirdir. Ancak dikkatli olun: öne eğilmek Sh’yi artırır. Aslen daha kuru kalmak için hızınızı bunu telafi edecek kadar artırmanız gerekmektedir.

Jacques Treiner , Teorik Doktor, Paris Cité Üniversitesi

Bu makale The Conversation’dan Creative Commons lisansı altında yayınlanmıştır . 

Kaynak : The Conversation