Yeni keşfedilen minicik(1,2 cm) bir golyan balığı, 140 desibel ses çıkarabiliyor. Yani bu tırnak kadar balık; silah sesinden, jet motorlarından ya da son model araba hoparlörlerinden daha yüksek bir ses çıkarabiliyor . Bu da şu soruyu akla getiriyor: Nasıl oldu da bu balık daha önce keşfedilmedi? Aslında balık 2021’de Myanmar’da bulundu.
Danionella cerebrum olarak bilinen tür, 2021 yılında Myanmar’daki dağ derelerinde yaşarken bulunduğunda bilim dünyası tarafından tanındı. Sadece 12 mm (0,5 inç) uzunluğundaki bu şeffaf balık ilk bakışta pek bir izlenim bırakmayabilir, ancak erkekler görsel eksikliklerini bilim insanlarını şaşırtan gür sesleriyle telafi ediyor.
Araştırmanın yazarlarından Dr. Ralf Britz, “Bu küçük balık 10 ila 12 milimetre (0,4 ila 0,5 inç) mesafeden 140 desibelin üzerinde ses üretebiliyor. Bu, bir insanın 100 m (328 ft) mesafeden bir kalkan bir jetten algıladığı gürültüyle karşılaştırılabilir ve bu kadar küçük boyutlu bir hayvan için oldukça sıra dışı. Balığın bunu nasıl başardığını ve bu başarıdan hangi mekanizmaların sorumlu olduğunu anlamaya çalıştık.”
Beyaz çan kuşu gibi en gürültülü hayvanlar genellikle hava solurlar, bu nedenle hava akışını modüle etmek ve arka sıraya yaymak için gırtlaklarında veya fistüllerinde özel kaslar kullanırlar. Ancak balıklar hava soluma konusunda çok daha az heveslidir, bu nedenle gürültü yaptıkları nadir durumlarda başka yöntemler kullanmaları gerekir.
Minik bir Davulu Var
Araştırmacılar mikro-CT(bilgisayarlı tomografi) , yüksek hızlı video, gen ekspresyon analizi ve diğer yöntemleri kullanarak minik balığın içine baktılar. Doğada bilinen hiçbir şeye benzemeyen, güçlü bir kas, özel bir kaburga ve bir parça “davul kıkırdağından” oluşan bir ses üretme aparatı keşfettiler.
Britz, “Bu aparat, davul kıkırdağını 2.000 g’ın üzerinde bir kuvvetle hızlandırıyor ve hızlı, yüksek bir nabız üretmek için yüzme kesesine doğru fırlatıyor. Bu darbeler, iki taraflı olarak değişen veya tek taraflı kas kasılmaları ile çağrılar üretmek için bir araya getirilir,” diyor.
Peki neden bu kadar karmaşık bir iletişim sistemi geliştirdiler? Araştırmacılar, evleri olarak adlandırdıkları sığ, bulanık sularda, aşırı bir Marco Polo oyununun gerekli olabileceğini varsayıyor.
Britz, “Bu görsel açıdan kısıtlayıcı ortamda erkekler arasındaki rekabetin, akustik iletişim için özel mekanizmanın geliştirilmesine katkıda bulunduğunu varsayıyoruz,” diyor.
Havlayan köpek ısırmaz misali bu balığın ısırmasından ziyade bağırması yeterli görünüyor
Araştırma PNAS dergisinde yayımlandı.
Kaynak: Senckenberg Society for Nature Research
