Bir grup araştırmacıya göre şiddet ve rekabet içeren bilgisayar oyunları (bilgisayar, telefon, playstation, tablet vb. araçlara oynanabilen her oyun) çocuklarda agresiflik ve saldırganlığın artmasına yol açıyor. Ancak bu konuda farklı görüşlere sahip başka bir grup bilim insanı da mevcut. Geçtiğimiz Ocak ayında Dartmouth Üniversitesi araştırmacıları, konuya dair tartışmalara ışık tutmak amacıyla 2010-2017 yılları arasında aynı konu üzerinde dünyanın farklı yerlerinde yayınlanmış 24 farklı araştırmayı bir araya getirerek bir meta-analiz yayınladı.
Yaşları 9 ile 19 arasında değişen toplamda 17.000’den fazla katılımcıyı içeren meta-analizde, şiddet içeren video oyunlarının gerçek hayatta gözlemlenen agresif ve saldırgan davranışlarda zamanla yarattığı değişiklikler incelendi. Katılımcıların gözlemlendiği zaman aralıklarının 3 ay ile 4 yıl arasında değiştiği makalelerde, birine vurmak, kavga sebebiyle okulda problem yaşamak gibi davranışların yanında katılımcı çocukların, ailelerinin, öğretmenlerinin ve arkadaşlarının bildirdiği veriler de kullanıldı. Sonuçların geneline bakıldığında bu tarz video oyunları ile çocukların agresif ve saldırgan davranışları arasında anlamlı bir bağlantı bulundu.
Tüm bu bulguların yanında aynı araştırmada video oyunlarından bu yönde etkilenme yatkınlığının etnik kökene bağlı olarak değişebildiği de ortaya koyuldu. Etki boyutları incelendiğinde beyazların diğer etnik gruplara göre (Siyahiler ve Güney Amerikalılar) şiddet ve rekabet içeren video oyunlarından daha fazla etkilendikleri görüldü. Önceden beklenen bir etki olmadığı için araştırmacılar, her ne kadar spekülasyon olsa da, bireyci kültürel anlayışın bu etki fazlalığının görülmesine yol açabileceğini düşünüyor.
Aksini Savunan Bilim İnsanları da Mevcut
Uzun yıllardır süren ve bilim camiasında tartışmalı olan bu konuda, söz konusu araştırma sonuçlarının aksini savunan bilim insanları da mevcut. Bu araştırmacılara göre; hatalı ölçüm araçları ve araştırma yöntemlerinin kullanılması; agresiflik ve saldırganlığı etkileyen diğer etkenlerin video oyunu oynayan örneklemlerde bir arada görünebilmesi ve bunların ölçümler sırasında değerlendirilmemesi, etki bulamayan araştırmaların bilimsel dergilere kabul edilme ve buralarda yayınlanma sıklığının az olması gibi sebepler şu an elimizdeki verilerden kesin bir sonuç çıkarabilmemize engel oluyor. Henüz bir sebep-sonuç ilişkisinden ya da iki değişkeni de etkileyen 3. bir faktörden bahsetmek için erken olmakla birlikte, ölçülü olmakta ve özellikle çocukların bu tarz aktivitelerle etkileşimlerini yakından takip etmekte fayda var.
Referanslar:
- Prescott, A. T., Sargent, J. D., & Hull, J. G. (2018). Meta-analysis of the relationship between violent video game play and physical aggression over time. Proceedings of the National Academy of Sciences, 115(40), 9882-9888.
Bir Yorum