Carnegie Melon Üniversitesi’nden yapılan çalışmalarda otizm bozukluğu olan bireyleri tespit etmek için yeni bir beyin tarama tekniği geliştirdi. Araştırmacılar “Bu bize psikiyatrik hastalıklar ve bozukluklar üzerine yepyeni bir bakış açısı kazandırdı.” diyorlar.
Araştırmacılar otizm için biyolojik bir marker(işaretleyici) keşfetti. Bu işaretin temelleri beyindeki bazı düşünce ve duygulardaki değişiklik bu oluşan sinir desenlerinde değişiklik ve sapmalar meydana getirir. Bu da farklı psikiyatrik sorunları teşhis etmek için kullanılabilir.
Sarılmak ve İstemek
Yetişkin bir grup deneğe fMRI tarayıcıya yattıklarında 16 eylemi hayal etmeleri istendi. Bunlar; “sevgi”, “ikna”, “sarılma” gibi eylemlerdi. Otizm bozukluğu olan bireylerde bazı beyin bölgelerinde normal insanlara göre çok daha az aktivite vardı. Daha sonra beyindeki desenlere bakılarak bir algoritma geliştirildi.
34 katılımcı bu çalışmada yer aldı. Elde edilen başarı %97’lik bir orandı. Katılımcılardan normal olanlar hayal ettikleri duruma kendilerini de dahil ettiler, otizmli bireyler ise kendilerini dahil etmedi ve sanki izleyici gibi davrandılar. Bu da normal insanların beyninde bazı merkezlerin aktifleşmesine sebep oldu.
Ardındaki Mekanizma
“Benzer bir yaklaşım diğer zihinsel hastalıkları da tespit etmek için kullanılabilir.Şu anda bazı zihinsel hastalıklara ve psikiyatrik bozuklukları da tespit etmek için pilot bir çalışma başlattık,” diyor Carnegie Üniversitesi’nden Marcel Just.
Cambridge Üniversitesi Otizm Araştırma Merkezi Müdürü Simo-Baron Cohen: “Şu an için sonuçlar olumlu gibi görünse de bu deneyler daha çok ve daha bağımsız yapılmalıdır. Çünkü ortam koşullarında sonuçlar üzerinde etkilidir.” diyor.
“Kendi kendine bildirilen belirtiler birçok kişi için kötü tedavi sonuçlarına yol açabilir. Biz eğer temel mekanik bozuklukları açıklığa kavuşturursak daha iyi tedaviler geliştirebiliriz. Böylelikle doğru insanları da bu tedavi yöntemlerine dahil edebiliriz. Ancak bu tedavinin klinik kullanımı gibi teknikleri için hala yol kapalı,” diyor Londra Üniversitesi’nden Oliver Robinson.
KAYNAK:
ARAŞTIRMA REFERANSI:
PLoS One, DOI: 10.1371/journal.pone.0113879
Bir Yorum