Bilim dünyasındaki en zorlu işlerden biri de kara delikleri incelemektir. Neredeyse çok silik olduklarına ya da aksine parlak sıcak gaz bulutlarıyla sarıldıklarından onları görmek oldukça zordur. Astronomlar dünyadaki bir dizi teleskop ağını kullanarak, Samanyolu’nun merkezindeki süpermasif kara delik Sagittarius A* ‘a ait en temiz radyo görüntülerini aldı. Ayrıca bu görüntüler cismin doğrudan dünyaya dönmüş olabileceğini işaret ediyor.
26,000 ışık yılı uzakta Sagittarius A* dünya en yakın kara delik olmayabilir fakat en yakın süpermasif karadelik olabilir, 4 milyon güneş kütlesinde…Elbette ışık bile bu cismin kütle çekiminden kurtulamadığından , kara deliğe dair birşeyler pek mümkün değil. Asıl hedef kara deliğin gölgesini yani ,kara deliğe düşen maddenin yarattığı parlak arka planda nesnenin silüetini görmek.

Asıl problemlerden biri ise kara delikle bizim aramızda evrenin yarısı var ve maddeden saçılan tüm ışık , parlak bir bulut yaratarak Sagittarius A* ‘yı gizliyor. İşte bu karadeliği gözlemlemek için Dünya büyüklüğünde bir sanal teleskopa ihtiyaç var.
Bu tekniği çok uzun taban çizgili interferometre( very-long-baseline interferometry –VLBI) deniyor. Bir çok radyo teleskop kullanılarak aynı nesneye bakılıyor ve her teleskopa vuran sinyal kaynakları arasındaki farklar kıyaslanıyor. Sonra bu veri işlenerek saçılma etkisini büyük kısmı kaldırılıyor. Böylece nesnenin daha net bir görüntüsü elde edilebiliyor.

Astronomlar Global Millimeter VLBI Dizisi’ni(GMVA) sadece
Sagittarius A* ‘yı 86 GHz frekansta gözlemlemek için kullandı. Fakat anahtar gelişim ise Atacama Large Millimeter Dizisi (ALMA) ilk kez global ağın 13 teleskopundan biri olarak kullanıldı. Bu teleskop bu frekansa çok duyarlı olduğundan 86 GHz’de önceki teşebbüslere göre iki kat daha fazla çözünürlük elde edildi.
Araştırmada süpermasif karadeliğe dair yeni detaylar ortaya çıktı. Radyo emisyonlarının kaynağının simetrik olduğu ve tüm gökyüzünün 300 milyondan birini kaplayan bir bölgeden geldiği görüldü. Dünya karadeliği görecek kadar şanslı bir pozisyonda gözüküyor.
“Bu radyo emisyonunun radyo jet yerine diskteki bir gazdan yayıldığını gösteriyor. Buna rağmen , Sagittarius A* diğer radyo frekansı yayan karadeliklere göre bir istisna olabilir. Alternatif ise radyo jeti bizi işaret ediyor olabilir.
Gelecekte ise Event Horizon Teleskopu gibi çok daha duyarlı teleskop dizileri 230 GHz’e çalışılarak çok daha yüksek çözünürlüklü görüntüler elde edilebilir.
Halen saçınımlar ve bozunmalarla Sagittarius A*’nın görüntüsü bozulsa da, bu gözlemlerden gelen inanılmaz çözünürlük sayesinde araştırmacılar saçınımın tam olarak özelliklerini belirleyebiliyor.
Araştırma The Astrophysical Journal’da yayınlandı.
Kaynak : Netherlands Research School for Astronomy via Phys.org