Niçin mutlu olmak, pozitif ve hayatla barışık olmak birçok insan için nihai amaç iken, bazı insanlar için sakınılan bir duygudur? Moshen Joshanloo ve Dan Weijers, Yeni Zelandadaki Wellington Victoria Üniversitesinden iki araştırmacı, bunun nedenini insanların mutluluğun sonucunda kötü şeyler getireceği inancına bağlıyor. Springer’s Journal of Happiness Studies dergisinde yayınlanan makale, mutluluğa karşı isteksizlik fikrini inceleyen ilk araştırma. Farklı kültürlerin hayattan memnuniyet duygusuna karşı tepkilerinin neden farklı olduğu da araştırmanın konusu.
‘Bazı bireyler için, mutluluk üstün ve yüce bir değer değil’ diyor Joshanloo ve Weijers.
Araştırmacılara göre, mutluluğa değer vermeyen bir kültürde yetiştirilmiş olmak, bireyin bu duygulardan uzaklaşmasına sebep oluyor. Mutluluğa karşı hoşnutsuzluk hissi hem Batı kültüründe hem de diğerlerinde var. Bununla birlikte mutluluk Batı kültüründe daha çok değer görüyor. Amerikan kültüründe mutluluk, bariz bir şekilde insanların hayatına yön veren en önemli değerlerden biri. Batı kültürleri daha çok mutluluğu artırma ve kederi azaltma teşvikinde. Mutlu görünmemek genellikle kaygılandırıcı bir neden.
Batı dışındaki kültürlerde durum tam tersi, mutluluk daha az önemsenen bir duygu. Düzen ve kuralcılık amaçları genellikle kişisel mutluluk arayışları ile ters düşüyor. Çalışmalara göre Doğu Asyalılar Batılılara nazaran, sosyal alanlarda mutluluğu ifade etmenin uygunsuz olduğu fikrine daha fazla yönelimli. Benzer olarak Japonlar da Amerikanlara göre pozitif duyguların tadını çıkarmaya daha az eğilimli görülüyor.
Araştırma gösteriyor ki birçok kültür mutluluktan çekiniyor. Bu kültürlerin inancına göre aşırı derecede mutluluk sonuçta mutsuzluğa ve pozitif duygulara ağır basan başka negatif sonuçlara neden oluyor. Batı ve diğer kültürlerde bazı insanlar mutlu olmanın onları kötü bir insan yaptığı, diğer insanların onları bencil, sıkıcı ya da sığ gördüğü gibi inanışlarından dolayı mutlu görünmekten kaçınıyor.
Araştırmacılar şu cümlelerle durumu özetliyor; ‘Birçok birey ve kültür, mutluluğun bazı çeşitlerinden kaçmaya yöneliyor. Bu durumun birçok nedeni var. Şu var ki bireylerin doğuştan sahip olduğu kaçınılmaz farkları göz önünde bulundurarak, hiçbir kültürün bu inançlardan birini ittifakla devam ettirdiği söylenemez.’
Kaynak: http://www.sciencedaily.com/releases/2014/03/140317095925.htm
Araştırma Referansı :
- Mohsen Joshanloo, Dan Weijers. Aversion to Happiness Across Cultures: A Review of Where and Why People are Averse to Happiness. Journal of Happiness Studies, 2013; DOI: 10.1007/s10902-013-9489-9
