Elimizdeki bilgiyi gelecek bin yıla kadar nasıl koruyabiliriz ? Bilim insanları bilgiyi DNA formunda saklamanın bir yolunu buldular. Yeni teknik, bilgiyi neredeyse sonsuza kadar saklamayı vadediyor. Binlerce yıllık metinler bize yok olmuş kültürler ve atalarımız hakkında pek çok bilgi sağlıyor. Yaşadığımız dijital çağda bilgi, sunucular ve harddisklerde saklanıyor. Fakat bu depolarda bırakın binlerce yılı, verinin 50 yıl bile saklanması mümkün değil. Bu nedenle araştırmacılar daha uzun yüksek miktarlarda veriyi saklamanın bir yolunu arıyorlar. Son yıllarda ise genetik materyal DNA’da depolama üzerine çalışmalar var.
DNA küçük yapısına rağmen büyük miktarlarda veriyi depolayabilse de , kimyasal bozunma nedeniyle bazı boşluklar ve kayıplar oluşabiliyor. ETH Zürich Kimya ve Uygulamalı Biyobilimler Bölümü’nden Robert Grass liderliğinde araştırmacılar bir milyon yıldan daha uzun süre hatasız şekilde saklamanın yolunu buldu. İlk olarak DNA bilgi segmentlerini silikaya (cam) yerleştirerek, ikinci olarak verideki hataları düzeltmek için bir algoritma kullandılar.
İki yıl önce araştırmacılar bilginin DNA formunda depolanarak yeniden okumanın mümkün olduğunu göstermişlerdi. Bu durumda, yazma halinde kodlamaya denk gelen DNA kodu sentezlenir, okuma ve dizme durumunda bu veri oldukça kısa olur. Fakat bu kısa DNA okuma ve yazma sırasında bile yanılgı payı vardır. Fakat zamanla DNA kimyasal olarak reaksiyona girdiğinden, uzun süreli depolamaya engel teşkil eder. Buna rağmen , fosilleşmiş kemiklerde bulunan genetik materyal yüzlerce bin yıl boyunca izole olarak, korunur ve analiz edilebilir. “Aynı kemikler gibi bizde DNA bilgisini sentetik bir fosil kabuğundan korumak istedik,” diyor Grass.
İşte bunu yapmak için DNA ‘yı yaklaşık 150 nanometre çapındaki silika bilyaların içine enkapsüle etti. Araştırmacılar İsviçre 1291 Federal Nizamnamesi ve Arşimet’in Mekanik Teorem Metotları’nın DNA’ya kodladı. DNA bozunumunu simüle etmek içinde 60 ila 70 0C arası sıcaklığa yerleştirdi. Bu kadar yüksek derecelerde teste tabi tutmak, sadece birkaç hafta geçmesi yüzlerce yıla denk geliyor. Cam içinde saklanan DNA stabil hale getirildi. Florür çözeltisi kullanarak kolayca silika camdan sıyırılarak, bilgi kolayca okunabiliyor.
Silikada saklamayı fosil kemiklerle kıyaslamak zor. Fakat uzun süreli stabilite için -18 derecede saklayarak aynı Svalbard Global Tohum Deposunda olduğu milyonlarca yıl saklayabiliriz. Buna karşın mikrofilmlerde saklanan mikrofilmler sadece 500 yıl saklanabiliyor.
Araştırma Referansı :
- Robert N. Grass, Reinhard Heckel, Michela Puddu, Daniela Paunescu, Wendelin J. Stark. Robust Chemical Preservation of Digital Information on DNA in Silica with Error-Correcting Codes. Angewandte Chemie International Edition, 2015; DOI: 10.1002/anie.201411378
Kaynak : http://www.sciencedaily.com/releases/2015/02/150212154633.htm
Bir Yorum