Eindhoven Teknoloji Üniversitesi’ ndeki araştırmacıların geliştirdiği kendi kendini onaran boya sayesinde, hasar gören yüzey kendi kendini onarabilecek. Yeni boyama teknolojisinin pek çok potansiyel uygulaması olacak. Böylece cep telefonlarında parmak izi kalmayacak, arabalar yıkama gerektirmeyecek, uçaklar daha az boyama gerektirecek.
Sonuçlar oldukça önemli bir dergi olan Advanced Materials’ in 17 numaralı Temmuz basımında yer aldı.
Fonksiyonel boyamalarda yüksek su geçirmezlik veya antibakteriyellik gibi özellikler nano büyüklükteki molekül gruplarının özelllikleriyle sağlanıyordu. Fakat bugüne kadar üretilen boyalarda hafif bir çizikle bu moleküler gruplar kolayca hasar görüyor ve özelliğini kaybedebiliyordu. Bu da bu tarzdan boyalarda oldukça büyük problem teşkil ediyordu. Eindhoven Teknoloji Üniversitesi Kimya Mühendisliği ve Kimya Bölümü’ nden Araştırmacı Catarina Esteves ve meslektaşları bu probleme çözüm buldu. Yeni geliştirilen boyaya karıştırılan moleküllerin sonuna eklenen özel fonksiyonel gruplar sayesinde dış yüzey çizilse bile alt yüzeydeki moleküller yeni yüzey oluşturarak çiziği kendi kendine kapatıyor.
Bu bilimsel gelişme pek çok uygulama için önem taşımakta. Örneğin yüksek su iticilik özelliğiyle, kendi kendini uzun süre temizleyebilir. Yüzeysel çizikler kendi kendini onarabilir. Sadece yağmur yağmasıyla araba kendiliğinden temizlenebilir. Ayrıca cep telefonları,güneş panelleri ve hatta uçaklar kendini uzun süre temiz tutabilir. Uçakların temiz kalması hava direncini düşürüp, benzin tüketimini düşürebilir. Ayrıca kontakt lensler böylece çiziklerini kapatabilir, gemilerin yüzeyleri alg üremesine karşı korunabilir. Yeni teknolojinin şimdilik tek kusuru derin çiziklerde işe yaramaması.
Boya teknolojisinin 6 ila 8 yıla kadar seri üretime geçeceği ve diğer boyalarla benzer fiyata sahip olacağı söyleniyor.
Kaynak : http://www.sciencedaily.com/releases/2012/07/120719103531.htm
Referans :
- T. Dikić, W. Ming, R. A. T. M. van Benthem, A. C. C. Esteves, G. de With. Self-Replenishing Surfaces.Advanced Materials, 2012; 24 (27): 3701 DOI:10.1002/adma.201200807
