Bugünün teknolojisiyle üretilecek normal bir uzay aracının en yakın yıldıza ulaşması 18,000 yıldan fazla sürer. Fakat silikon bir çipten yapılacak bir nano uzay gemisi ışık hızının 5’de biri hıza ulaşarak en yakın yıldız sistemi Alpha Centauri’ye sadece 20 yılda ulaşabilir. Fakat derin uzayın maruz bırakacağı yoğun radyasyon ve sıcaklıkta bu nano uzay aracı hayatta kalamaz. İşte NASA ve KAIST’ten bilim insanları bu yolculuk esnasında kendi kendini iyileştirecek bir çip geliştiriyorlar.
Çipin bu yıldızlararası yolculukta hayatta kalmasını sağlamak için üç yol var, bunun en bariz olanı metal bir kalkanla radyasyonu uzak tutmak ama bu ufak bir uzay aracı için ağır ve hantal olacaktır. Alternatif olarak astronomlar uzay aracının radyasyona maruziyetini azaltacak bir rota seçebilir , fakat bu yolculuğun sınırlayabilir ve süreden kaynaklı hesaba katılmayan zararlar doğurabilir.
Üçüncü metot ise radyasyon bilinçli devre dizaynı. Standart fin alan etkili transistör (FinFET) yerine , “her tarafı kapılı-gate all around” nano tel transistör(GAA FET) kullanabilir. Bu devrelerde kapı nanotelle sarılarak, ona doğru olan elektron akışı önleniyor veya izin veriliyor. Dual kontakt pedleri sayesinde kapı ve onu saran kanala akımın girmesine izin veriliyor. 10 nanosaniyede 900 ° C’in üzerine çıkarıyor. İşte bu ısı sayesinde radyasyon, stres ve yaşlanmadan kaynaklı bozunma onarılıyor.
Bu sistem silikon-çip uzay gemisinin mikro işlemci, DRAM hafıza ve flash hafıza sürücüsünde test edildi. Üç testte de cihazın ömrü ve radyasyon kaynaklı defoları tekrar tekrar onarıldı. Flash hafıza 10,000 kez, DRAM ise 1012’den daha fazla kez onarılabiliyor.
Bu teknoloji sayesinde kozmik radyasyon ve daha küçük devreler yapılarak, uzun süreli uzay yolculukları için nano uzay araçları üretilebilir.
http://newatlas.com/self-healing-nano-spacecraft-nasa-kaist/46890
Bir Yorum