Yarasalar havadaki çok küçük düzensizlikleri bile algılayabilirler, ve bu yeteneği anlayarak daha duyarlı tayin cihazları geliştirebilir
Yarasalar avlarını ekolokasyon (biyosonar) yardımıyla avlamakta çok başarılıdırlar. Ultrasonik ses dalgaları havadaki herhangi bir cismin üzerinden sekerek, özelleşmiş kulaklarına geri döner. Bu özellik sayesinde yarasalar hareket halindeki hedeflerinin yerini tespit edebilirler. Peki ya hedef hareketsizse?
Bilim İnsanları, yarasaların kargaşada bile hareketsiz böcekleri nasıl arayıp, yerlerini bulup avladıklarını sonunda anladılar. Yarasanın kanat çırpışı havayı avının kanatlarını büzmeye yetecek kadar hareket ettirir, ve bu küçük düzensizlik algılanarak yarasa avının yerini tespit eder. Yarasaların bunu nasıl yaptıklarını anlamak, Yale Üniversitesi Elektrik Mühendisliği Profesörü Roman Kuc ve oğlu (aynı zamanda meslektaşı ) Viktor Kuc’a göre biyomimetik sensörleri geliştirmede yardımcı olabilir.
Baba ve oğul birlikte çalışarak, yaygın bulunan bir yarasa türü olan Uzun Kulaklı Yarasa (Micronycteris Microtis)’yı yüksek hızlı bir kamerayla görüntülediler. Bu görüntüde yarasa bir yaprak üzerinde tamamen hareketsiz bir şekilde duran bir yusufçuğun üzerinden uçtu, yerini tespit etti ve avladı. Baba ve oğul bu görüntüyü ağır çekimde yeniden izlerken; yusufçuğun kanatlarının, kanat çırpan yarasanın yarattığı hava akımı yüzünden çok az da olsa hareket ettiğini fark etti. Yusufçuğun kanatları, yarasanın kanatları ile eş zamanlı olarak hareket ediyordu. Baba ve oğul kanatların bir modelini yaptı. Yale Üniversitesi Mühendislik ve Uygulamalı Bilim Fakültesine göre bu modelde, rüzgarın tesir ettiği kanatların hareketi ve yankılardan nasıl etkilendikleri anlaşılabiliyor.
Bu model için gerçek bir yusufçuk, plastik yapraklar ve ses titreşimleri yaratmak için robotik sonar sistemi, yusufçuğun kanatlarına hava üflemek için bir hava tabancası (hava püskürten bir alet) kullandılar. Hava tabancası yarasa kanatlarının işlevini gördü. Sonuç: Yaprakta bir hareketlenme görülmedi. Buna karşın yusufçuğun kanatları hareket ediyordu. Baba ve oğul yarasaların farkı algılayabildiklerini ve sessiz ve tamamen hareketsiz oldukları durumlarda bile bu yöntemle yerlerini tespit edebildiklerini söylediler.
Bu çalışma Amerikan Akustik Topluluğu Jurnali’ nde yayınlandı.
