Fizikçilerden oluşan bir ekip bilim-kurgu filmlerinden iyi tanıdığınız solucan deliklerinin mümkün olduğunu düşünüyor. Yeni bir araştırmaya göre insanların yolculuk yapacağı kadar büyük ve stabil solucan delikleri yaratmak mümkün.
İşte bu teorinin gerçekleşmesi için baya katmerli bir kuantum fiziğine ihtiyacımız var. Universe Today’da yapılan bir habere göre gerçekten bu solucan deliklerini üretmek için bile, hayallerimizin bile ötesinde bir teknolojiye ihtiyacımız var. Yine de büyük bir solucan deliği oluşturmanın teorik olabilirliği bile inanılmaz heyecan verici gözüküyor.
Günümüzde solucan delikleri ancak kuantum fizik teknolojilerinde görülebiliyor. Bununla beraber bu mikroskopik solucan delikleri çok dengesiz ve kısa ömürlü oluyor.
Maldacena ve Milekhin’in çalışmasına göre bu solucan deliklerinde yolculuk etmek , yolcu açısından neredeyse hiç zaman almıyor. Fakat Genel Göreliliğe göre dışarıdan bakanın perspektifinden yolculuk süresi inanılmaz uzun olabilir. Çünkü kişiler ışık hızına yakın yolculuk yaptıklarında zaman da genişlemesi oluyor(zaman yavaşlıyor yani).
Klasik fizikte yasaklı olan negatif enerji sayesinde solucan deliklerinde yolculuk edilebilir. Araştırmacılara göre Kaşmir etkisiyle kuantum alanları solucan deliği açabilecek kadar negatif enerji üretebilir.
Maldacena ve Milekhin negatif alanlarla ilgili;
“Buna rağmen, bu etki tipik olarak küçük çünkü, kuantum boyutta gerçekleşiyor. Önceki makalemizde, bu etkinin büyük manyetik yüklere sahip kara delikler olarak düşünülebileceğini kavradık.Yeni fikrimiz ,yüklü ve kütlesiz fermiyonların(elektron gibi sıfır kütleli parçacıklar) spesifik özelliklerini kullanmaktan geçiyor. Manyetik yüklü kara delikler için bu yolculuk manyetik alan çizgilerinde olacak(aynı güneş rüzgarlarının yüklü parçacıklarıyla Dünya’nın kutuplarında oluşan auroralar gibi).”
Bu parçacıklar bir daire içinde yolculuk ederek bir noktadan giriyor ve düz uzay ortamında çıkmaya başlıyorlar yani vakum enerjisi modifiye olabiliyor ve negatif olabiliyor. Bu negatif enerjinin varlığı stabil bir solucan deliğinin destekleyebilir. Bu da uzay-zamandaki iki nokta arasında çökmeden yolculuk yapabilecek bir köprü yani solucan deliğinin oluşmasına imkan tanıyor.
Bu solucan delikleri Standard Modelin bir parçacı olarak mümkün. İşte burada en büyük problem bu solucan deliklerinin küçük ve çok kısa mesafelerde oluşması. Bir insanın sığabileceği büyüklükte bir solucan deliğinin oluşması için Standard Modelinde ötesinde bir fizik gerekiyor.
İşte Princeton fizikçilerin bu problemi çözmek için devreye Randall-Sundrum II ‘nin 5 boyutlu bükülen evren geometrisi teorisini devreye sokuyor. Bu teorik altyapı içinde insan genişliğinde solucan delikleri olabilir ve insanlar bu solucan deliklerinde yolculuk edebilir.
Kemerlerinizi bağlayın
Maldacena ve Milekhin şunu söylüyor;
“Solucan deliğine giren astronotlar için, 10,000 ışık yıllık mesafe (8000 milyar km ya da samanyolunun 1/10 büyüklüğü )1 sn gibi gelecektir. Solucan deliğinin dışından bakan bir gözlemci ise bu süre 10,000 yıl olacaktır. Ayrıca uzay aracı hiç yakıt kullanmayacak, gemiyi kütleçekimi hızlandırıp, yavaşlatacak.”
