DNA biyolojik moleküllerin genetik kodlarını ve karakterlerini taşır. Fakat, İllinois Üniversitesi’ nden araştırmacılar DNA koduna benzer şekilde metalik parçacıkları düzenleyebileceğini bulmuşlar.
DNA segmentinin altın nano parçacıkları şekillendirebileceğini buldular. Altın nano kristallerinin tıp, elektronik ve katalizde pek çok uygulaması var. İllinois Üniversitesi’ nden Prof. Yi Lu ‘nun yönettiği araştırmada şaşırtıcı bulgular Angewandte Chemie dergisinde yayınlandı.
“ DNA şifrelenmiş nano-parçacık sentezini ucuz fakat alışılmadık bir yöntemle yaparak, tahmin edilebilir yapılar ve özellikler sağladık. Bu tarzdan bir keşifin biyo-nanoteknoloji potansiyel uygulamaları var. Ayrıca kataliz, sensör ve tıp sektöründe pek çok uygulamada çığır açacak.” diyor Prof. Lu.
Altın nano-parçacıklar biyoloji ve materyal biliminde eşsiz psikokimyasal özellikleri sayesinde pek çok uygulama alanıyla bilim adamlarının ihya edeceğe benziyor.
“ DNA diziliminde farklı kombinasyonlarla , protein sentezi yapar gibi nano-malzeme sentezi yapmak istiyoruz.” diyor Zidong Wang araştırma raporunun baş yazarlarından ve Prf. Lu ‘ nun yüksek lisans grubundan.
Altın nano-parçacıklar altın tuzundaki ,ufak altın taneciklerinden yapılıyor. Parçacıklar tuzlu çözeltinin içinde taneciklerin üzerine çöküyor. Altın taneciklerini kısa bir DNA segmentiyle inkübe edilerek tuzlu çözelti eklenmeden önce DNA’ nın genetik kodu olarak algılanacak şekilde faklı şekillere dönüşmesine neden oluyor.
Adenin yuvarlak ve kabarık bir şekilde, Timin yıldız şeklinde, Sitozin yuvarlak düz diskler şeklinde ve Guanin altıgen şekliden üretiliyor.
Bir sonraki adımda bilim adamları DNA kodların direk altın nano- parçacıklardan üretecekler. Bu methodu farklı nano-malzemelerin uygulamalarında kullanmayı da planalıyorlar.
Kaynak: http://www.sciencedaily.com/releases/2012/08/120808163208.htm
Referans:
- Zidong Wang, Longhua Tang, Li Huey Tan, Jinghong Li, Yi Lu. Discovery of the DNA “Genetic Code” for Abiological Gold Nanoparticle Morphologies.Angewandte Chemie International Edition, 2012; DOI:10.1002/anie.201203716
