ABD’den bilim insanları üç kanser hastasının immün sistemlerini, CRISPR genetik aracıyla düzenlemeyi başardı. Biyomedikal araştırmalar için devrim niteliğinde olan bu genetik araç sayesinde hiçbir yan etki olmadan, immün sisteminin kanserle savaşı iyileştirildi. Uzun süredir merakla beklenen ilk klinik deneme sonuçları Science dergisinde yayınlandı.
Yine de devrimsel adım CRISPR’ın kanserle mücadelede kullanılabileceğinin kesin kanıtı değil. Ayrıca denemedeki hastalardan biri ölürken, diğer ikisinin durumu ağırlaştı. Fakat denemede tekniğin non-toksik olduğu gösterildi.
Pennsylvania Üniversitesi’nden araştırmacıların yürüttüğü araştırmada hastaların kanlarında T hücreleri çıkarılarak, immün sistemin kanserle mücadelesini engelleyebilecek genler silindi.
Sonrasında virüs kullanılarak, T hücreleri kanser hücrelerinde bulunan bir transgene (NY-ESO-1). karşı savaşacak şekilde programladı. Sonra alınan bu hücreler tekrar hastalara geri verildi.
Baş araştırmacı Edward Stadtmauer’in AFP’ye verdiği demeçte, T hücresi terapisiyle kişinin bağışıklık sistemi tümörleri öldürmeye karşı kışkırtıldığını ve bu denemelerin son on yılda gerçekleşen büyük devrim olduğunu söylüyor. Maalesef bu teknolojiye çoğu hastanın vücudu tepki vermediğini belirtiyor.
Bu araştırmanın ana fikri, iki son teknoloji yaklaşım kullanılarak T-hücrelerini daha da güçlü hale getirmeyi amaçlıyor.
Her ne kadar bugüne kadar yapılan araştırmalarda büyük klinik sonuçlar alınamasa da, bu çalışma prosedürün fizibl olduğunu gösteriyor. Gelecekte gelişen teknoloji sayesinde daha etkili ve zararsız kanser tedavileri geliştirilebilir. İmmün sistemin genetik olarak yeniden programlanabilmesi buna iyi bir örnektir.
Referans: https://science.sciencemag.org/content/early/2020/02/05/science.aba7365
CRISPR-engineered T cells in patients with refractory cancer
- Edward A. Stadtmauer1,2,*,†,
- Joseph A. Fraietta2,3,4,5,*,
- Megan M. Davis5,6,
- Adam D. Cohen1,2,
- Kristy L. Weber2,7,
- Eric Lancaster8,
- Patricia A. Mangan1,
- Irina Kulikovskaya5,
- Minnal Gupta5,
- Fang Chen5,
- Lifeng Tian5,
- Vanessa E. Gonzalez5,
- Jun Xu5,
- In-young Jung4,5,
- J. Joseph Melenhorst3,5,6,
- Gabriela Plesa5,
- Joanne Shea5,
- Tina Matlawski5,
- Amanda Cervini5,
- Avery L. Gaymon5,
- Stephanie Desjardins5,
- Anne Lamontagne5,
- January Salas-Mckee5,
- Andrew Fesnak5,6,
- Donald L. Siegel5,6,
- Bruce L. Levine5,6,
- Julie K. Jadlowsky5,
- Regina M. Young5,
- Anne Chew5,
- Wei-Ting Hwang9,
- Elizabeth O. Hexner1,2,
- Beatriz M. Carreno3,5,6,
- Christopher L. Nobles4,
- Frederic D. Bushman4,
- Kevin R. Parker10,
- Yanyan Qi11,
- Ansuman T. Satpathy10,11,
- Howard Y. Chang10,12,
- Yangbing Zhao5,6,
- Simon F. Lacey5,6,*,
- Carl H. June2,3,5,6,*,†
See all authors and affiliationsScience 06 Feb 2020:
eaba7365
DOI: 10.1126/science.aba7365
Bir Yorum