Massachusetts Teknoloji Enstitüsü ve Georgia Teknoloji Enstitüsü’nden bilim insanları kitabın kapağından içindekileri okumaya yarayacak bir sistem geliştirdiler. Böylece nadir el yazmaları gibi kitaplara dokunmadan sayfalarını okumak mümkün olabilir. Geçtiğimiz çalışmada ekip üstteki dokuz sayfaya kadar her birine bir harf yazılmış sayfaları okuyabilmişti.
Fakat bu yeni sistem terahertz radyasyonun avantajını kullanıyor. Bu elektromanyetik radyasyon bandı, elektromanyetik spektrumda mikrodalgalar ve kızılötesi ışının arasında yer alıyor. Röntgen ışınları gibi diğer ışınlarda kullanılabilirken, ekip terahertz radyasyonu kullandı, çünkü bu radyasyon tipi boş sayfalar ve mürekkep arasında farkı ayırt edebiliyor. Bu tekniğin temeli ise farklı kimyasalların terahertz frekanslarda farklı absorbans göstermelerinden kaynaklanıyor. İşte mürekkep ve kağıt gibi eşsiz frekanslara sahip kimyasallar tam da istenilen parametrelere uyuyor.
MIT her sayfada kullanılan absorpsiyon farkını yakalayarak, karakterleri olabildiğinde net gösterecek bir algoritma yarattılar. Sonrasında bu algoritma Georgia Tech tarafından geliştirilerek, sıklıkla bozulan görüntüleri yani harfleri yorumlayabilecek hale getirildi.
“Boş sayfa ile mürekkep materyali arasında spektral farklılık var. Böylece spektral konstrastı ayarlayarak, önemli ölçüde geliştirerek, bilgisayar metodu geliştirdik. Bu sayede harfleri okunur hale getirebilecek yeni bir algoritma geliştirdik ki, bu da karakterleri algılıyor,” diyor MIT araştırmacı Barmak Heshmat New Atlas’a.
Son prototipteki terahertz kamera ultra kısa atımlarda terahertz radyasyon yayıyor. Bu atımlar sayfaların arasında hapsolmuş hava paketçiklerinden yansıyarak, kameraya monte sensörlerden geri yansıtılıyor . Her sayfada refraktif indeks farklı olduğundan ayrım sağlanabiliyor.
Atım sensöre çarptıktan sonra radyasyon algoritma tarafından analiz edilerek, her sayfadaki uzaklık emisyon zamanı ve sensörden yansıyan radyasyon süresinden yola çıkılarak hesaplanıyor.
Sayfa uzaklıkları sayesinde ,algoritma sensörlere geri dönen radyasyondaki gürültüyü filtreleyerek görüntüleri ayrıştırıyor.
Şimdilik 9 sayfaya kadar yazılar okunabiliyor, bu sınırdan sonra geri yansıyan terahertz sinyali çok zayıf olduğundan sensörlerin farkı algılayabilmesi imkansızlaşıyor. İlerideki araştırmalarda dedektörün doğruluğu,radyasyon güç kaynağı geliştirilirse, sayfalarını açması çok riskli olan tarihi yazmalar kapağından okunabilir.
Araştırm Nature Communications dergisinde yayınlandı.
Kaynak : http://newatlas.com/terahertz-radiation-books/45348/
4 Yorum